Για το θέμα του ντόπινγκ μίλησε στην εφημερίδα «Καθημερινή» ο Βιτάλι Πετρόφ που είναι προπονητής της παγκόσμιας πρωταθλήτριας στο άλμα επί κοντώ, Έλενα Ισιμπάγεβα. «Αν δεν υπάρχουν χρήματα δεν υπάρχουν αναβολικά. Όταν υπάρχουν χρήματα, οι άνθρωποι εννοείται θέλουν να τα πάρουν. Όπως και στη χώρα μας, αν υπάρχει η δυνατότητα να κλέψεις δεν θα το εκμεταλλευτείς;», απάντησε, ερωτηθείς εάν υπάρχει λύση για αυτό το πρόβλημα. «Όταν είχαμε 17 χρόνια συνεργασίας με τον Σεργκέι(Μπούμπκα) είχαν έλθει από την Ολυμπιακή Επιτροπή της Ουκρανίας για να μας δώσουν αναβολικά και τους απάντησα πως αυτό δεν θα γίνει ούτε για τον Σεργκέι ούτε για κανένα άλλο αθλητή μου», ανέφερε επίσης. Τι δήλωσε για τον ελληνικό αθλητισμό.
Απόσπασμα από τη συνέντευξη
Η πρώτη σας επαφή με τον αθλητισμό ποια ήταν;
«Στο σχολείο. Αρχικά με το μπάσκετ και το βόλεϊ και στη συνέχεια με τις ρίψεις»
Και προκύψατε προπονητής;
«Έχοντας χάσει τον πατέρα μου, ζούσα με τη μητέρα μου. Σε κάποιες εξετάσεις πήρα 2 σε τέσσερα μαθήματα. Αποτελέσματα ήταν η μητέρα μου να με στείλει σε ένα σκληρό σχολείο για να βάλω μυαλό. Εκεί δεν υπήρχε δάσκαλος φυσικής αγωγής και έτσι μάζεψα κάποια παιδιά και άρχισα να τα προπονώ μαζί με εμένα»
Πόσοι αθλητές έχουν περάσει από τα χέρια σας;
«Αν σκεφτείτε ότι είμαι προπονητής 50 χρόνια… Πάρα πολλοί…
Τελευταία, οι λάτρεις του αθλητισμού έχουν απελπιστεί με τα κρούσματα ντόπινγκ. Υπάρχει λύση ή πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτά;
«Υπάρχει και είναι εύκολη. Να βγάλεις τα χρήματα από το τραπέζι. Αν δεν υπάρχουν χρήματα δεν υπάρχουν αναβολικά. Όταν υπάρχουν χρήματα, οι άνθρωποι εννοείται θέλουν να τα πάρουν. Όπως και στη χώρα μας, αν υπάρχει η δυνατότητα να κλέψεις δεν θα το εκμεταλλευτείς; Το δεύτερο είναι πως το ίδιο το κράτος τους αναγκάζει να το κάνουν. Τους ωθεί να παίρνουν περισσότερα μετάλλια για να παραμένουν οι ίδιοι περισσότερο στις θέσεις τους. Αν και δεν φαίνεται, ο Υπουργός Αθλητισμού παίζει μεγάλο ρόλο σε αυτήν την ιστορία. Για αυτό υπάρχουν εργαστήρια που δρουν υπό κρατικό έλεγχο. Αναγκάζουν κα τους προπονητές, λέγοντας τους πως θα τους δώσουμε περισσότερα χρήματα αν μας κάνουν καλές επιδόσεις. Μερικοί προπονητές το κάνουν, καθώς λένε: αν μπορώ να φτιάξω έναν αθλητή σε δέκα χρόνια γιατί να μην μπορώ σε τρία; Έτσι φαίνεται, αλλά το αποτέλεσμα θα είναι διαφορετικό.
Μέσα σε τρία χρόνια δεν μπορείς να του δώσεις σωστή τεχνική, να τον ετοιμάσεις ψυχολογικά. Τώρα δωδεκάχρονοι και δεκαπεντάχρονοι παίρνουν αναβολικά και σε αυτό δεν μπορεί να βοηθήσει κανείς. Όσο υπάρχουν σπόνσορες που δίνουν χρήματα, θα συνεχίζονται παρόλο που είναι πολύ εύκολο να το ανακαλύψεις. Με μία εξέταση. Πρέπει να σκεφτόμαστε τη χώρα μας, να βρούμε ταλέντα, να τα αναθρέψουμε σωστά και μετά οι προπονητές πρέπει να τα πάνε πιο ψηλά. Να γίνουν προπονητές και όχι χημικοί. Όταν είχαμε 17 χρόνια συνεργασίας με τον Σεργκέι είχαν έλθει από την Ολυμπιακή Επιτροπή της Ουκρανίας για να μας δώσουν αναβολικά και τους απάντησα πως αυτό δεν θα γίνει ούτε για τον Σεργκέι ούτε για κανένα άλλο αθλητή μου. Πιστεύω πως είναι σαν κλοπή. Και όχι κλοπή από τον εαυτό σου, αλλά από τους άλλους. Γιατί να το κάνεις;
Μεγαλύτερη σημασία έχει η πρωτιά ή ένα παγκόσμιο ρεκόρ;
«Το μεγαλύτερο ρεκόρ είναι να περάσει, να σπάσει ο άνθρωπος το δικό του ρεκόρ. Το μετάλλιο έρχεται και φεύγει.
Την εικόνα της Ελλάδας στον αθλητισμό πως την βλέπετε;
«Η Ελλάδα είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα χώρα. Οι νότιοι λαοί όπως της Ιταλίας, όπου ζω, δεν έχουν μεγάλη αθλητική παράδοση. Στον στίβο είχατε κάποιες επιτυχίες, αλλά χάλασε η εικόνα. Πρέπει να θυμόμαστε πως πρέπει να εξασκείται πάρα πολύ στη δύναμη και την ταχύτητα. Αυτό αρκετοί το ξεχνούν. Στα άλματα σημασία έχει η τεχνική της κίνησης. Ξεχνούν τον ρόλο κίνησης, νομίζοντας πως με τα αναβολικά μπορούν να ρίξουν αυτόν τον τοίχο. Για παράδειγμα, είχατε έναν αθλητή νέο, τον Φιλιππίδη, με πολλές δυνατότητες, αλλά ντοπαρίστηκε.
Στα θεϊκά αναβολικά που οι εφηβικές τους ορμόνες του χάριζαν πήγε και πρόσθεσε τα χημικά, με αποτέλεσμα να κάνει θαύματα. Είναι κρίμα γιατί είναι καλός αθλητής και πολύ καλό παιδί. Και σας το λέω ειλικρινά πως τις επιδόσεις που έκανε με τα αναβολικά μπορούσε να τα κάνει και χωρίς. Το ίδιο και ο Κεντέρης, σπουδαίος, υπέροχο. Αλλά… οι Έλληνες ως λαός αναπαύουν τον αθλητισμό, έχουν συναισθήματα, αλλά μάλλον δεν διαθέτουν κάποιον σταθερό σύστημα προπόνησης, τουλάχιστον όπως αποδεικνύεται από τα αποτελέσματα των αθλητών τους».
Επιμέλεια: Αποστόλης Λιβάνιος
πηγή:http://www.sport-fm.gr/article/173273
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου