Οι σπρίντερ και οι δρομείς μεγάλων αποστάσεων δεν έχουν πρόβλημα με το αεροπλάνο, οι επικοντιστές και ορισμένοι ρίπτες όμως έχουν σοβαρά προβλήματα.Λίγες αεροπορικές εταιρίες και συγκεκριμένες πτήσεις δέχονται να μεταφέρουν τα κοντάρια του συναρπαστικού αυτού αγωνίσματος.
Ο "αργυρός" Ολυμπιονίκης Τόμπι Στίβενσον (αυτός που αγωνίζεται με το κράνος στο κεφάλι) επισήμανε το πρόβλημα σε πρόσφατη συνέντευξη του.
"Πρέπει να βρω όχι μόνο μία εταιρεία που δέχεται τα κοντάρια, αλλά και τα μεγαλύτερα αεροπλάνα. Υπάρχουν συγκεκριμένες πτήσεις που μπορώ να πάρω. Πρέπει να κλείσω τα εισιτήρια νωρίς, αλλιώς το κόστος μεγαλώνει".
Ακόμη κι όταν καταφέρνουν να βάλουν τα κοντάρια στο αεροπλάνο, στην παραλαβή τα περισσότερα είναι χτυπημένα ή πολλές φορές κατεστραμμένα.
Τα κοντάρια είναι πολύ ακριβά από κάθε άλλο "εργαλείο" αθλητή, μιας και η τιμή τους κυμαίνεται γύρω στα 1.000 δολάρια.
Ένα μέλος του περιορισμένου κλαμπ των "έξι μέτρων", ο Αμερικάνος Τζεφ Χάρτβιγκ διηγείται ένα περιστατικό που του συνέβη στο Μιλάνο πριν από λίγα χρόνια, όταν ο οδηγός του λεωφορείου που θα τον μετέφερε από την πίστα στο αεροπλάνο, δεν τον άφησε να ανεβάσει τα κοντάρια του.
"Ήμουν πολύ νευρικός και δεν ήξερα τι να κάνω. Τελικά αναγκάστηκα να τον δωροδοκήσω (με δύο πακέτα τσιγάρα) για να με αφήσει να τα ανεβάσω στο λεωφορείο. Όλα αυτά τα χρόνια αναγκάζομαι να σκαρφίζομαι πράγματα για να "περνάω" τα κοντάρια".
Πηγή Sport24
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου